அம்மம்மா தனயன் என்று நம்பி...

இன்று, ’காகித ஓடம்’ பிளாக் பார்க்கப் போனபோது அன்னையர் தினம் என்கிற செய்தி தெரிந்தது. மாலைக் கருக்கல் வானில் வரும் வரை இந்தத் தகவல் தெரியாத நான் அமராவதி ஆற்றங்கரையில் ஆமையைக் கொன்ற பாவத்திலும் தாமிரபரணிக் கரையில் தவளையைக் கொன்ற பாவத்திலும் போவேனாக.அன்னையர் தினம் மகிழ்ச்சிக்குரிய ஒன்று. வாழ்த்து விரும்புவோர்க்கு என் வாழ்த்துக்கள்.

பெற்ற அன்னையை மகிழ்வித்திருக்கிறேனா... இனியாவது மகிழ்விக்க வித்து ஏதும் வைத்திருக்கின்றேனா என யோசிக்கிறேன். சான்றோன் எனக் கேட்டு மகிழ்வதற்குமுன் வேறு விதமான செய்திகள் அவளைச் சென்றடைந்துவிடுகின்றன. எழுத்து சரியில்லை என நினைக்கிறேன். அல்லது உலகத்தின் தகவல் தொடர்பு அமைப்பை மாற்றவேண்டும் என்பது அவாவாக இருக்கிறது.

அம்மாவைப் பற்றி நினைக்கும்போது எஸ்.எஸ். வாசன் தயாரித்த சிவாஜி நடித்த படம் நினைவுக்கு வருகிறது.(இரும்புக் கோட்டையோ என்னவோ பேர். இரும்பு இதயமாகக் கூட இருக்கலாம், அறிந்தவர் தவறு கூர்க). அதில் சிவாஜி அம்மாவிடம் பேசும் வசனம்.
சிவாஜி: அம்மா கடவுள் கொடுமைக் காரனம்மா...
மம்மி ; ஏப்பா அப்படி சொல்றே?
சிவாஜி: எனக்கு ஒரு நல்ல அம்மாவைக் கொடுத்த கடவுள் உனக்கு ஒரு நல்ல புள்ளயக் கொடுக்காமப் போயிட்டானே....
(வசனம் முடிந்தது)

என்ன செய்றதூஊஊஊஊ?..... சொல்லு எஞ் செல்லம்மா?