கொய்த தலையில் காணும் புன்னகை...

உடலிலிருந்து தலை பிரிக்கப்பட்ட
சடலத்துக்கு இரட்டை மரணம்.
உடலுக்கு ஒன்று
தலைக்கு ஒன்றென.

அறுத்துச் சிரம் துணிக்கும்
பொருட்கள் யாவும் விளிம்பில்
வெள்ளிப் பளபளப்பைக் கொண்டே
இருக்கின்றன.

நெடுக்கேகும் பாதையில்
திடீரென நேர்வந்து கீறிய -
கூர்மை நடுக்குறச் செய்யும்
கணத்திற்குச் சற்றே முந்தைய
சடுதியில்
உடல் உணர்ந்ததென்ன?
தலை நினைத்ததென்ன?

வெட்டுண்ட உடல்
உள்ளிருந்த உயிர்ப்பால்
துடிக்கும்போது தலை
வீச்சின் திராணியை
அச்சாய்க்கொண்டே
திரண்டுருள்கிறது.

தவறிய அதிசயமாய்த் தலைமேல்
தேங்கிவிட்டது  ஒரு புன்னகை....
அது எதன் அபத்தத்தை உணர்த்தக் கூடும்?
வாழ்வின் அபத்தம்
அல்லது
மரணத்தின்
அபத்தமல்லது சாசுவதம் .

மூளைச் செய்திகள் ஸ்தம்பித்துவிட
இமை மூட மறந்த தலை
விழிமணியில் காணும் பிம்பம்
ஒவ்வொன்றையும் கனவாகவே
காணுகிறது.

பகிராக் கனவு... பதியாக் கனவு.

* ஊடிழை - kakithaoodam.blogspot டில் வந்த ‘கனவுகள் தடை செய்யப்பட்ட உலகு’ கவிதை உள்ளிருந்து  தலைப்பும் உத்வேகமும் பெறப்பட்டது.