குளிர்

தகரத் தரைமேல் அந்தரத்தில்
நின்று
சிதறிய தானியம்
பொறுக்கிக் கொண்டிருக்கிறேன்.
பிரிவுப் பெருமரக்
கிளையிற் கட்டிய கயிறு
என் கூண்டின் வளையத்தை
விரல் சுற்றிப் பிடித்திருக்கிறது.
உறைபனிக் காலத்தின்
மேவிய
குளிரிருட்டு கம்பிகளின்
இடை  வெளியில்
காற்றெனப் புகுந்து நடுக்குகிறது.
வேண்டும் ஒரு போர்வை
உடல் வெப்பம்
ஒரு கனப்பு அடுப்பு
பருகச் சூடாய் ஒரு பானம்
அல்லது
இடையில் அறுபடாத
நல்நினைவுக் கண்ணி.
எல்லாக் கம்பி இடைவெளிகளையும்
சன்னலாகப் பாவித்த
சேய்ப் பறவை
ஏற்கெனவே
இருட்டை வெறித்துவிட்டு
கம்பி ஒன்றினை
நகங்களால் கவ்வி
சிறகு போர்த்தி
உறங்கிக் கிடக்கிறது.
அதன் கீழிமைக் கண்ணு நீரை
குளிர் காற்று வந்து
மெழுகுக் கற்பூரமாக்கிப்  பின்பு
இல்லாமலும் ஆக்குகிறது.
மீறும் கனவில் நீ வந்து
குளிரை விரட்டலாம்.